@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 1 วันที่ 14 พ.ค. 57

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 1 วันที่ 14 พ.ค. 57

“เกรงใจท่านประธานน่ะค่ะ ไว้วันหลังเดือนค่อยนัดตะวันให้อีกที นัดไปทานข้างนอกก็ได้ ดีไหมคะ”

“ไม่ดีหรอก เจอกันวันนี้ ดีที่สุดแล้ว”

ประกายเดือนทำหน้าอยากร้องไห้ นาคินทร์ตาวาวเร่งความเร็วขึ้นด้วยใจที่อยากเจอ

วันนี้...ปานตะวันกำลังหั่นผักเตรียมทำกับข้าว เผอิญเหตุการณ์ตอนโดนคนร้ายขู่แว่บเข้ามา ทำให้มีดแฉลบบาดนิ้วเลือดซึม พอหันมาจะไปใส่ยาก็ตกใจ เจอประกายเดือนยืนทำหน้าสำนึกผิด ไม่ทันไรนาคินทร์ก้าวเข้ามาด้วยมาดหล่อเหลาแนะนำตัว


“ผม...นาคินทร์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณปานตะวัน” นาคินทร์ตาวาวที่เห็นหน้าคนที่ทำให้คนรักต้องตาย

ปานตะวันตกใจหันมองน้องเชิงถามมันอะไรกัน ประกายเดือนหน้าเสีย นาคินทร์ออกตัวอย่าโทษเธอ ตนเป็นคนขอร้องแกมบังคับให้พามา ประกายเดือนยิ้มแหยๆ ขอตัวไปอาบน้ำ พูดจบก็ถอยฉากออกไป ปานตะวันโกรธหันมาถามนาคินทร์ “นี่เดือนไม่ได้บอกคุณเหรอว่า...”

“นิ้วคุณเลือดออก” นาคินทร์ขัดขึ้นแล้วคว้ามือเธอมาดู

เธอดึงมือกลับอย่างไว้ตัว บอกตนเป็นพยาบาลแค่นี้เล็กน้อย ว่าแล้วก็คว้าปลาสเตอร์ยามาปิดแผล นาคินทร์หวนนึกถึงรอยเลือดบนภาพวาดของกนกวลี เสียงปานตะวันทำให้เขาสะดุ้ง “อย่าหาว่าไม่สุภาพนะคะ แต่ดิฉันคิดว่าไม่เหมาะที่คุณเข้ามาในนี้โดยที่ฉันไม่ยินดีต้อนรับ”

นาคินทร์ฉุนขึ้นมาวูบหนึ่ง ก่อนจะหยิบรูปนารถ-นรินทร์ออกมาจากกระเป๋าเงิน “นารถนรินทร์เป็นน้องสาวคนเดียวของผม ประสบอุบัติเหตุ เดินไม่ได้มาปีกว่าแล้ว ผมอยากให้คุณรับงานพยาบาลพิเศษคอยดูแลน้องสาวผม”

“ฉันไม่ว่าง...”

นาคินทร์รุก “เงินเดือนหนึ่งแสน สัญญาหนึ่งปี และถ้าระหว่างนั้น คุณทำให้นารถเดินได้ ผมจะให้คุณอีก 5 ล้าน”

ประกายเดือนซึ่งแอบฟังอยู่ตาลุกวาว ปานตะวันหาว่าข้อเสนอดีเกินไปน่าสงสัย “ฉันคิดว่าคุณคงจะรวยมาก จู่ๆคุณก็รับน้องสาวฉันเข้าทำงานทันทีด้วยเงินเดือนตั้ง 4 หมื่น แล้วนี่ยังจะมาจ้างฉันทำงานด้วยเงินเดือน 1 แสน แล้วยังมีรางวัลพิเศษอีกตั้ง 5 ล้าน คุณต้องการอะไรกันแน่”

นาคินทร์รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา เขาทำยิ้มเนียนเกลี้ยกล่อมว่าเธอยังไม่เคยเจอน้องสาวเขา การดูแลเธอไม่ใช่เรื่องง่าย พยาบาลหลายคนถอดใจไปตามๆกัน ปานตะวันไม่อยากเชื่อว่า เงินเดือนสูง

ขนาดนี้พวกนั้นจะไม่อดทน นาคินทร์จะเพิ่มเงินให้อีก ปานตะวันไม่พอใจเขาจึงเสนอให้เจอนารถนรินทร์สักครั้งค่อยตัดสินใจ ประกายเดือนทนไม่ไหว ออกมายุให้พี่สาวรับงานนี้ จะได้ไม่ต้องรับหลายจ๊อบแต่เงินนิดเดียว นาคินทร์จะพาไปพบน้องสาววันนี้แต่ปานตะวันขอเวลาคิด เขาจำต้องถอยก่อน ประกายเดือนรีบชวนทานข้าวด้วยกัน ปานตะวันหยิกน้องปราม ประกายเดือนร้อง...แค่นี้ต้องหยิกด้วย

นาคินทร์แอบขำ “ผมก็รู้สึกหิวพอดีเลย”

“จริงเหรอคะ ไม่รังเกียจนะคะ” ประกายเดือนดีใจ

นาคินทร์กลับบอกว่าเป็นเกียรติมากกว่า ประกาย-เดือนรีบอวดว่าเขาจะต้องติดใจฝีมือทำกับข้าวของปาน-ตะวัน อร่อยที่สุดในโลก นาคินทร์โต้ “งั้นต้องประชันฝีมือกับผมซะหน่อย”

“ฮ้า! ท่านประธานล้อเล่นหรือเปล่าคะ”

นาคินทร์ยิ้มบอกให้คอยดู ประกายเดือนตื่นเต้น ดึงปานตะวันเข้าครัว แล้วผลักพี่สาวเข้าไปชนกับนาคินทร์เข้าอย่างจัง เขาโอบกอดเธอไว้ไม่ให้ล้ม เธอรีบขอโทษ ประกายเดือนบ่น

“เห็นไหม ไอ้ห้องรูหนูนี่มันเล็กขนาดไหน เดินไปเดินมาแทบจะชนกันตาย รีบตกลงรับทำงานให้ท่านประธานเหอะตะวัน เราจะได้รีบๆออกไปจากที่นี่ซะที”

นาคินทร์แอบยิ้มพอใจ ปานตะวันเถียงน้องมันไม่เกี่ยวกันเลย ประกายเดือนตัดบทว่าตนทำอาหารไม่เป็นต้องขอตัว แต่ไม่อยากเชื่อว่าเขาจะทำอาหารเป็น นาคินทร์ออกตัว

“คุณแม่ผมทำอาหารเก่งมาก เมื่อก่อนนี้เราต้องทานข้าวเย็นพร้อมหน้ากันทุกวัน จนกระทั่ง...ผมแยกตัวออกมาอยู่คนเดียว” นาคินทร์วูบไปคิดถึงเรือนหอ

ประกายเดือนซักอีกทำไมต้องแยกตัวออกมา เขานิ่งพูดไม่ออก ปานตะวันเอ็ดน้องไม่ควรละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัว เธอจึงขอโทษ นาคินทร์ดึงสติกลับมายิ้มแย้มบอกว่าสนุกดีที่ได้คุยเรื่องเก่าๆ ประกายเดือนขอตัวไปอาบน้ำ เชิญนาคินทร์ประชันฝีมือกับปานตะวันตามสบาย

นาคินทร์หันมาถามปานตะวันอยากทานอะไร เธอปฏิเสธและขอโทษแทนน้อง เขากลับชมว่าน่ารักดี พอเห็นสายตาข้องใจของเธอก็รีบแก้ตัว อย่าเข้าใจผิดตนไม่ใช่คนเจ้าชู้ เปลี่ยนเรื่องถามมีวัตถุดิบอะไรบ้าง ดูแล้วตัดสินใจทำผัดกะเพรา จึงให้เธอช่วยเด็ดกะเพรา ทั้งสองช่วยกันทำอาหาร ป้าข้างบ้านตะโกนด่าว่าฉุน ทั้งสองเผลอขำกิ๊ก ต่างฝ่ายต่างสบตากันอย่างเป็นมิตรขึ้น

ooooooo

ทางบ้านต่างงงเมื่อนัครินทร์มานั่งบ่นว่า นาคินทร์ควงเลขาตนไปกินข้าวเย็นปาดหน้า ไม่มีใครอยากเชื่อว่านาคินทร์จะทำอย่างนั้น เพราะตั้งแต่กนกวลีตาย เขาไม่เคยวอแวกับผู้หญิงคนไหนเลย

นารถนรินทร์ชักอยากเห็นหน้าเลขาคนนี้ นัครินทร์เซ็งขอออกไปเที่ยวนอกบ้าน

“นั่นไง หาเรื่องออกไปหาสาวล่ะสิ” ทวยเทพดักคอ

“เป็นเรื่องปกติค่ะพ่อ แต่ที่ไม่ปกตินี่ต้องพี่คินทร์” ทุกคนเห็นด้วย...

ในขณะที่นาคินทร์นั่งกินข้าวผัดกะเพราอยู่กับพื้นห้องปานตะวัน ท่าทางเขาเป็นกันเองจนสองพี่น้องทึ่ง ประกายเดือนชมว่ารสชาติกะเพราของเขาจัดจ้านจริงๆ นาคินทร์ตักเพิ่มให้ประกายเดือนทานเยอะๆ เขามองสองพี่น้องอย่างสงสัย “คุณอยู่กันแค่สองคนพี่น้องเหรอครับ”

“คุณพ่อคุณแม่เสียตั้งแต่เราเรียนอยู่มัธยมค่ะ ตะวันเลยต้องทำงานไปด้วย เรียนไปด้วยแล้วยังต้องส่งเสียเดือนอีกด้วย พี่สาวเดือนสุดยอดเลยเห็นไหมคะ...โอ๊ย! หยิกทำไมเขาพูดจริง”

ประกายเดือนร้องเมื่อโดนปานตะวันหยิก นาคินทร์ชมว่าเก่งจริงๆ เป็นตนคงทำไม่ได้ และว่าแบบนี้ตน

เชื่อว่าเธอดูแลน้องสาวตนได้แน่ๆ ประกายเดือนยุให้รับงานนี้ ปานตะวันยืนยันขอคิดดูก่อน นาคินทร์พยายามยิ้มให้ปกติ...แต่พอขับรถกลับ เขาบึ่งรถด้วยความแค้นหาว่าปานตะวันเล่นตัว แต่เขาจะต้องลงโทษเธอให้สาสมกับความผิดที่เธอทำไว้ให้ได้

ส่วนปานตะวันเอ็ดน้องไม่ให้พานาคินทร์มาบ้านอีก ตนรู้สึกเหมือนเขากำลังแสดงละคร ไม่มีความจริงใจ แต่ประกายเดือนไม่เห็นด้วย กลับคิดว่าเจ้านายปิ๊งพี่สาวตนด้วยซ้ำ

เช้าวันใหม่ มอลลี่กับลูกกอล์ฟเม้าท์มอยเรื่องเจ้านายอย่างสนุกและสะใจที่ปาริฉัตรเต้นผาง จามจุรีต้องคอยปรามแต่ก็แอบอยากรู้เรื่องเจ้านายไม่แพ้กัน ส่วนปาริฉัตรเคียดแค้นประกายเดือนถึงขนาดขยำรูปเธอที่ติดแฟ้มประวัติทิ้ง คำรามในคอ

“ฉันเกลียดแก ทำไมแกต้องเข้ามาในชีวิตฉันด้วย นังประกายเดือน”...

นัครินทร์ไม่วายตามหลีประกายเดือน เรียกเธอเข้าไปสอบถามเรื่องเมื่อวาน หญิงสาวต้องระมัดระวังตัว จึงติดกระดุมเสื้อถึงคอ พอเขาถามก็ย้อนว่าไม่เกี่ยวกับเรื่องงาน ชายหนุ่มโต้

“เกี่ยวสิ ผมก็อด...เอ๊ย!...คุณเป็นเลขาของผม ผมก็อดที่จะต้องเกี่ยวไม่ได้ เพราะถ้าคุณแต่งตัวเชยเป็นป้า ผมก็จะขายหน้าไปด้วย”

หญิงสาวประชด ขอบคุณที่ใส่ใจ นัครินทร์ว่าไม่แค่เรื่องแต่งตัว เรื่องทำอะไรที่ไหน กับใครตนก็ต้องรู้ แล้วถามตรงๆเมื่อวานไปไหนกับนาคินทร์ เธอจึงย้อน

“ดิฉันคงต้องได้รับอนุญาตจากท่านประธานก่อนถึงจะตอบคำถามนี้ได้”

นัครินทร์โวยว่าตนเป็นเจ้านายก็เหมือนเป็นคนคนเดียวกัน ประกายเดือนหน้าเหวอตั้งแต่เมื่อไหร่ เขารวบรัด เพราะเธอเป็นเลขาส่วนตัวก็เหมือนกับเป็นคนคนเดียวกัน หญิงสาวส่ายหน้าอ่อนใจ นัครินทร์ยังตอกย้ำว่าเธอไม่ใช่สเปกของนาคินทร์และเขาก็ไม่ใช่ผู้ชายแบบสมภารกินไก่วัด ประกายเดือนสวน ไม่เหมือนท่านรอง...นัครินทร์สะดุ้ง หญิงสาวยิ้มขำๆย้ำ

“ขอบคุณค่ะที่บอกให้ทราบ ดิฉันเองก็พอจะมองออกว่าท่านประธานเป็นผู้ชายแบบไหน ถึงได้ยอมออกไปไหนมาไหนด้วย แต่ถ้ากับท่านอื่น คงต้องคิดหนักหน่อย”

นัครินทร์ฮึดฮัดที่รู้ทัน เข่นเขี้ยวอย่านึกว่าจะรอด

งานดูแลคนไข้ของปานตะวันอีกราย เป็นชายแก่เฒ่าหัวงู ที่ภรรยาจ้างให้มาดูแลสามี และด้วยความซวยซ้ำ ปานตะวันโดนคนไข้จับก้น จึงพลั้งมือตบหน้า ภรรยาเขาเห็นเข้า โวยวายไล่ออกอย่างไม่ฟังเหตุผล เชื่อสามีตัวเองฝ่ายเดียว ทำให้เธอต้องเสียงานไปอีก

นาคินทร์ยืนมองภาพวาดบนผนังห้องของกนกวลีที่มีรอยเลือดเปรอะอยู่ ด้วยความเคียดแค้น มุ่งมั่นจะต้องทำให้ปานตะวันเจ็บปวดทรมานเหมือนตายทั้งเป็นแบบตนให้ได้...ปาริฉัตรหอบแฟ้มงานเข้ามา เขาเอ่ยปากให้เธอช่วยหาคอนโดแถวที่ทำงาน ขนาดอยู่กันสองคนให้เธอเข่นเขี้ยวเจ็บใจ เพราะคิดว่านาคินทร์จะเลี้ยงดูประกายเดือน

ประกายเดือนเห็นปาริฉัตรหน้าเครียดอยู่ในห้องน้ำจึงถามเป็นอะไร เธอกลับตวาดอย่ามายุ่ง แล้วด่าว่า หน้าด้าน เข้ามาทำงานไม่กี่วัน คิดจะฟันท่านประธานเสียแล้ว ประกายเดือนงง

“สะเออะจะเล่นของสูง เจ็บหนักแน่แก” ปาริฉัตรผลักประกายเดือนไปกระแทกฝา หน้าผากเลือดซึม แล้วเดินหนี ประกายเดือนเจ็บและข้องใจ ตามไปเอาเรื่อง

มอลลี่ ลูกกอล์ฟ จามจุรีและคนอื่นๆตกใจตามไปดู ประกายเดือนตบโต๊ะปาริฉัตรโวยจะเอาอย่างไร และชี้ที่แผลบนหน้าผาก ปาริฉัตรตาเขียวจะตอบโต้ พอดีนาคินทร์เปิดประตูออกมาเธอจึงเปลี่ยนท่าทีเป็นดูแลถามไถ่ประกายเดือนว่าไปโดนอะไรมา ประกายเดือนจะฟ้องแต่ปาริฉัตรแทรกทำเป็นขอดูแผลและจะพาไปใส่ยา นาคินทร์พยักหน้าให้รีบไป ประกายเดือนยัวะ

“ไม่ต้องค่ะ...แค่นี่จิ๊บๆ รับรอง ฉันจัดการได้”

นาคินทร์แย้งควรให้หมอดูเสียหน่อย ประกายเดือนจึงบอกจะกลับไปให้ปานตะวันทำแผลให้...เข้าทางพอดี นาคินทร์จึงบอกว่า “นี่ก็ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว งั้นผมไปส่งคุณเดือนที่บ้านเลยละกันนะครับ จะได้ถึงบ้านเร็วหน่อย”

“ขอบพระคุณท่านประธานค่ะ แต่เดือนไม่อยากรบกวน...โอ๊ะๆ” ประกายเดือนปรายตามองปาริฉัตรเยาะๆแล้วแกล้งทำเป็นเซ

นาคินทร์รีบประคอง สั่งปาริฉัตรให้คนรถเอารถมารอแต่ไม่ต้องขับ ตนขับเอง ว่าแล้วก็ประคองประกายเดือนเดินไป ปาริฉัตรยิ่งแค้นใจ เป็นอย่างนี้ไปได้อย่างไร...มอลลี่กับลูกกอล์ฟสะใจที่ปาริฉัตรโดนหักหน้า

ในขณะที่ปานตะวันนั่งเซ็งอยู่ในห้องเช่า เพราะเพิ่งโดนไล่ออกจากงาน ทันใดมีเสียงไขกุญแจจะเข้ามา จึงคิดว่าเป็นน้องสาว ก็ร้องบอกจะเปิดให้เองแล้วถามทำไมวันนี้กลับเร็ว แต่พอประตูเปิดออกก็โดนคนตบหน้าผลัวะ เธอตกใจมาก....

ooooooo

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 1 วันที่ 14 พ.ค. 57

ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shayna
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ